Έρχονται μέρες τυφλές
χωρίς ηλικία
καλοκαίρια ανέραστα - χειμώνες που
τρίζουν τα δόντια τους
ο χρόνος ανθίζει - δέντρο αειθαλές
στη σκιά του κρύβεται το πρόσωπό μου
στη σκια του σωπαίνουν τα πράγματα
τ' απογεύματα τήκονται μέσα σε πανδαισία φωτός
όμως η πόλη συνεχίζει την πλήξη της
τ' αυτοκίνητα συνεχίζουν τον ρόγχο τους
ο θάνατος, ο θάνατος
συνεχίζει
έρχονται μέρες στεγνές
ένα σφουγγάρι μνήμες προετοιμάζει
τα λόγια μου
μέσα σε δωμάτια σκοτεινά
μικρές απλοποιήσεις
σύμβολα της φωτιάς ψηφία του ανέμου
φωνήεντα και σύμφωνα θολά -
τώρα ζητώ μια σπίθα φως
ένα χαλίκι τόπο
μια λέξη - για να υφάνω
εφιάλτες κι όνειρα
καθώς οι σκιές λυμαίνονται
τα χρόνια μου
το πρόσωπό μου ραγίζει
ο φόβος με πολιορκεί
ο θάνατος
ο θάνατος επιστρέφει.
Σωτήρης Τριβυζάς
από τη συλλογή Κίβδηλο φεγγάρι, 1984
Ηλία Κεφάλας, Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης
Η δεκαετία του 1980 (Ιδιωτικό όραμα), 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου