Οι νεκροί κοιτάζουν τους ζωντανούς
πίσω από τζάμι θολό
θλιμμένοι
σφίγγοντας στα βουρκωμένα χέρια τους
ό,τι πρόλαβαν να πάρουν μαζί τους.
Κάπου-κάπου, κάποιον αναγνωρίζουν
κι η καρδιά τους χτυπά.
Ανοίγουν το χέρι και ψάχνουν:
μια χάντρα κόκκινη
ένα φτηνό σταυρουδάκι
μια πολύχρωμη κλωστή.
Κοιτάζουν λίγο τα δάχτυλά τους
- πώς γίνηκαν τρυφερά με το χρόνο -
κι ύστερα γυρίζουν και χάνονται
σφίγγοντας στα βουρκωμένα χέρια τους
ό,τι ακριβότερο
πρόλαβαν να πάρουν μαζί τους.
Γιώργος Μπλάνας
από τη συλλογή Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή, 1987
Ηλίας Κεφάλας, Ανθολογία Σύγχρονης Ελληνικής Ποίησης
Η δεκαετία του 1980 (Ιδιωτικό όραμα), 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου