Μυστικό

Έφτιαξα ένα στίχο αθάνατο,
πιο καλοχτισμένο από μια πόλη,
πιο βαθύ, μουχρό από τον ωκεανό,
πιο ωραίο από μια γυναίκα

Τον ψιθυρίζω όλη την ώρα,
τον φέρνω με έκσταση στα χείλη
και δεν ακούω των ανθρώπων τα λόγια
τι μου λένε, τι εννοούν

Σε ποιον να πω να καταλάβει,
πως σε ένα στίχο είμαι δοσμένος,
πως έφτασα σε ένα ασύλληπτο,
απαράμιλλο μυστικό
πως έχω τρελαθεί, πως πεθαίνω
από Ομορφιά

Αλκιβιάδης Μαλλίδης
από τη συλλογή Το χρυσό δόλωμα, 2006