Κωφάλαλη εποχή, μας τρώει το οξύ της νύχτας
Ποιος τώρα επένδύει σε όνειρα υπέρβασης
Σε ποιες αλήθεις αιώνιες και φευγαλέες
Αφού πρέπει να σκαφτούν, ν' αρδευτούν με αίμα.
Ανακαλώ μέρες σκληρής συντροφικότητας
Τότε που όλα προορισμένα ήταν να σαρωθούν
Τότε που η απάρνηση κάθε προσωπικού
Την ατέρμονη όπλιζε δύναμη των ονείρων.
Ο βοριάς φυσά, μπάζει απ' τα παράθυρα
Διαπερνά η υγρασία στρεβλωμένα κόκκαλα
Ανάγω ένοχος, εισπνέω εξόριστο τσιγάρο.
Με ποια μεταλλαγμένα λόγια να σπάσω τη σιωπή;
Απρίλιος 2010
Πρόδρομος Μάρκογλου
από τη συλλογή Σκοτεινή Ύλη, Ποιήματα 2005-2010
Συγκεντρωτική έκδοση Έσχατη Υπόσχεση
Ποιήματα 12958 - 2010, 2016
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Ο Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου γεννήθηκε το 1935 στην Καβάλα. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Καππαδοκία και τον Πόντο. Το 1944 χτυπήθηκε απο γερμανική χειροβομβίδα κι έχασε το αριστερό του χέρι. Σπούδασε στην Αθήνα στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.). Δούλεψε σε διάφορες ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Από το 1971 ζει στη Θεσσαλονίκη. Έγραψε ποίηση, πεζά και μικρά δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή Έγκλειστοι, 1962.
Ποιήματα και πεζά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ολλανδικά, Ιταλικά, Πολωνικά, Ρουμάνικα και Ρώσικα.
Το 1998 έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για για το Βιβλίο του Σπαράγματα κσι το 2004 το Βραβείο Διηγήματος της Ακαδημίας Αθηνών (Έδρα Πέτρου Χάρη) για το βιβλίο του Διέφυγε το μοιραίον.
Το τελευταίο του βιβλίο η νουβέλα Συντυχία, Εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη, 2014.
Δημοσίευση σχολίου