Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

ΙΘ' (τοπίο)


Μουχλιασμένοι δρόμοι
παράθυρα εξορυγμένα απ' το σκοτάδι
λάμπες των εικοσιπέντε γλύφουν
νυχτωμένα πρόσωπα, δωμάτια
που μυρίζουν σιωπή και παραίτηση.
Οι άνθρωποι 
με τα χέρια στην απόγνωση
κι ο χρόνος σωριάζει ανελέητα τις ανάγκες,
μικραίνουν οι νύχτες τους δολοφονούν,
στις γωνίες η αγωνία η πίκρα
γεμίζουν οι καπνοδόχοι μαύρη αιθάλη,
τα μάτια θολώνουν κι η ψυχή τήκεται. 

Οι άνθρωποι ωριμάζουν
με σιωπή και στέρηση.

Πρόδρομος Μάρκογλου
από τη συλλογή Χωροστάθμηση, 1965
Συγκεντρωτική έκδοση Έσχατη Υπόσχεση, 
Ποιήματα 1958 - 2010, 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια: