Εν δυνάμει πραγματικότητα

Χρόνια γλυπτικής ο άνεμος

κι η θάλασσα,

κι ο βράχος

λιγοστεύει φλούδα φλούδα,

έτσι σμιλεύεται ο στίχος,

με ινδιάνικο βλέμμα

ο ποιητής συνδέει 
την εξωτερική πραγματικότητα

με την εκδοχή που φτιάχνει ο νους του

δεν τραγουδά

δεν επιδίδεται σε ζωγραφική τοπίων

με τη σοφία των κύκλων της φύσης

λειαίνει τη διαχωριστική γραμμή

ανάμεσα σε ζωή και θάνατο

αποσπά το ουσιώδες απ’ τα πράγματα,

το αιώνιο απ’ το προσωρινό.

Μαρία Λάτσαρη
από την ανέκδοτη συλλογή
Εν δυνάμει πραγματικότητα