Απουσία

Λείπετε από τον  κόσμο κι από αυτό το απόγευμα
Ο πατέρας
αντιγράφοντας φορτωτικές στο τραπέζι της κουζίνας
Η μητέρα
πλένοντας τα πιάτα και σωπαίνοντας
Κι εσύ, με το περιοδικό σου καινουριοαγορασμένο
στο χέρι,
υπογραμμίζοντας
λόγια και εικόνες και συμπεριφορές - όχι, δεν μου το δανείζεις,
πρώτη εσύ θα το διαβάσεις, εντάξει.

Σκηνοθετώντας απογεύματα μαζί σας,
απορώ
πώς και συνήθισα την απουσία σας
(Καθώς ένα ανοιγόκλεισμα ματιών
η σκέψη σας
μπόρεσε να χωρέσει σε μια πικρή εικόνα
που στοιχειώνει όμως σαν σκούρα κηλίδα
το απόγευμα).


Αρχοντούλα Αλ. Διαβάτη
αδημοσίευτο