Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Όταν


Όταν ο Ποιητής δημιουργεί το ποίημα,
αποπειράται να μιμηθεί το θεό.
Αυτός προστάζει τη γένεση,
αυτός εξουσιάζει και προδιαγράφει τη μοίρα των λέξεων.
«…τι δύναμη θα είχε ο Θεός χωρίς τους πιστούς του;»
Έτσι λοιπόν, ο δημιουργός αυτάρεσκα επιζητά το έργο του
να λατρευτεί σε μιαν ιδιότυπη θρησκεία συναισθησιών.

Όποιος ισχυρίζεται ότι γράφει αποκλειστικά για τον εαυτό του,
δεν είναι ειλικρινής.
Η εγωιστική ρίζα της γραφής είναι πολύ βαθιά
και μόνον ο ίδιος μετά από μεγάλη προσπάθεια
μπορεί να την ξεριζώσει.

Ανιδιοτελής δημιουργός θα μπορούσε να είναι μόνον εκείνος
ο οποίος αποτυπώνει κι αποκρύβει το έργο του.
Δηλαδή, να παραμένει ανεπίσκεπτη η γραφή του.

Γιάννης Τόλιας
από τη συλλογή Ασκήσεις συναισθήματος, 2013

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

"Δυστυχώς η φύση έχει στερήσει από τον άνθρωπο
το χάρισμα των φτερών"

του δώρισε όμως για παρηγοριά τους ποιητές ;-)





Poet είπε...

Και στους ποιητές δώρισε για παρηγοριά τα ξωτικά. Και για έμπνευση !