Σημάδι

                θα περιμένω είπε κι έφυγε
                       δεν ξαναφάνηκε ποτέ
                       η νύχτα κατέβαινε άγρια
                       και ξεσπούσε στα δέντρα

Όνειρο μεσημεριού ο έρωτας
σύντομο
μα προλαβαίνει
να καρφώσει στους ώμους σου φτερά
να σε κάνει δυνατό και όμορφο
να σκάψει μέσα σου να βρει
τα τρυφερά και τ' άγρια
να κεντήσει στο δέρμα σου τη δίψα

έπειτα ξυπνάς
χωρίς φτερά
χωρίς ομορφιά και δύναμη
μ' ένα κενό στα σπλάχνα
δίψα του δέρματος
σε βασανίζει

σημάδι αόρατο
πως έζησες έναν έρωτα

είνα κρυφό αποτύπωμα η απουσία


Κατερίνα Καζολέα
από τη συλλογή Νότος, 2015