Ποίηση

                                        Στους γονείς μου

Ποίηση
πάντα κυνηγημένη
κρησφύγετο για παρανόμους
απεργάζονται την κατεδάφιση του συμβατικού
ανιχνευτές κρυμμένης νάρκης
σε βάθος άγονης γραμμής
συντεταγμένες φυγή και εξορία
απομόνωση και αποκάλυψη
Νόσος σαν όλες τις άλλες
πότε έρχεται; πότε φεύγει;
Γαντζώνεται ιός στο αίμα
κατακλύζει τα παρασκήνιά σου
διαδηλώνει απελευθέρωση
λες και κρατούσες εσύ κάτι δεμένο
Δίψα για κάτι απροσδιόριστο
ανεφέρεται στα στυμπτώματα
Μα δεν ξεδίψασε ποτέ κανείς.

Κατερίνα Καζολέα
από τη συλλογή Νότος, 2015