Στο σινεμά

Τι εμμονή να σε φαντάζομαι
να σου φτιάχνω σχήματα
αψίδες να περνάς.

Ξέρω από πριν την αίσθηση
τη γεύση που θα έχω
όταν θα αποχωρίζονται τα χείλη απ' το ποτό
κι εσύ θα πλησιάζεις
στο γωνιακό τραπέζι
το φωτισμένο προσδοκία

Ξέρω από πριν τη αίσθηση
το μούδιασμα
χνούδι, μυς, σπινθήρες
μια αναγνώριση κρυφή
θα αντανακλάται.

Ίσως βέβαια, να μην γίνει έτσι τελικά
να μη με τυλίξει πάχνη
ούτε να βρω κρυστάλλινη διαύγεια
στην πρώτη μας στιγμή.

Τότε θα κάνω πως δεν σε ξέρω.
Θα τραβηχτώ μες στη σκιά
Θα χαρίσω την καρέκλα σου.

Φύγε κι εσύ δραματικά
γυρνώντας πρώτα τον ένα ώμο
σπαρακτικά ν' ακολουθεί το σώμα
zoom out κι απομακρύνεσαι
εγώ τραπέζι σκοτεινό
εσύ πλάνο με frame την πόρτα.

Δάφνη Φαντριδάκη
από τη συλλογή Ακίδες, 2015