Δρόμοι του σιδήρου

Στο ρολόι του σταθμού
τα λεπτά υποτάσσονται
στην κυκλική φυλακή τους
βήματα και δείκτες σέρνονται
στο σφύριγμα του αποχωρισμού

σαν να μην ξέρω τι προσδοκώ
επιβιβάζομαι χωρίς προορισμό
κάθε προ-ορισμός ψευδαίσθηση
ιδίως οπυ τις ράγες
λάθος όνειρα έχουν καρφώσει
και τη μηχανή
νοθευμένες μνήμες λαδώσει

από θέση παραθύρου με βλέμμα διαδρομή
το τοπίο την ακινησία μου περιτρέχει
εν σειρά αιωρείται ο κόσμος
ταχύτητα υπερβαίνοντας ορίου
σβήνει εικόνες φθίνοντος φορτίου
αποστάσεις διανύονται
επί ολισθηρών επιβατών
υπέρμαχων στατικών αποσκευών

ξέροντας τι ν' αποχωριστώ
δείχνω ακυρωμένο εισιτήριο
κι έλεγχο στο ταξίδι αποκτώ.


Τζίνα Ξυνογιαννακοπούλου
από τη συλλογή Περβάζι εβδόμου ορόφου, 2015