Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Θρύψαλα

 
Ησυχία παντού.
Ερήμωσε η λάμψη σου.
Κανένας κρότος ν’ ακουστεί.
Κανείς και πουθενά.
Έρημοι δρόμοι.
Ανταριασμένα λιμάνια.
Ένας χλωμός ήλιος ν’ αντιμάχεται το πάπλωμα της ομίχλης.
Στην κάμαρα γυαλιά.
Σκόρπια θρυμματισμένα κρύσταλλα.
Είναι που έσπασε ο καθρέφτης.
Λύγισε το καρφί και παραδόθηκε.
Αρχίζει και βρέχει.
Πρώτα μερικές σταγόνες, έπειτα περισσότερες,

όλο και περισσότερες.
Δυναμώνει η βροχή.
Μπαίνουν οι στάλες από το ανοιχτό παράθυρο
και δροσίζουν το πάτωμα, τα έπιπλα, το ραγισμένο καθρέφτη.
Καθισμένη στο χαλί προσπαθώ να ενώσω τα κομμάτια

ένα προς ένα.
Ατελείωτο πάζλ.
Η βροχή σταμάτησε.
Ο ήλιος έσβησε.
Το φεγγάρι έλαμψε.
Και πάλι από την αρχή.
Ο καθρέφτης παραμένει ασυναρμολόγητος.
Θα ολοκληρωθεί μόλις στερέψουν οι αναμνήσεις.


Βασιλική Καμαριώτου
αδημοσίευτο

Δεν υπάρχουν σχόλια: