Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Ταξίδι


Ποιήτρια :

Η άβυσσος μας περιμένει
Ξεκινήσαμε για κήπους κρεμαστούς
Ανάμεσα στη θάλασσα και στα βάθη της αιωνιότητας
η φωνή μας έσπασε τα κλαδιά της
Έπεσαν το μήλα που έτρεφαν τον εγωισμό μας     Μη
μη το μήλο
Κι εμείς    άνθρωποι δειλοί    διστάσαμε    Δεν
φυτέψαμε άνεμο στο αλφαβητάριό μας
Κινήσαμε ακόμη μια φορά
για κήπους χωρίς ρίζες
Αφήσαμε χώρο για μεταμέλεια και πένθος
μια μηλιά χωρίς ανθό
μια ομιλία χωρίς Λόγο
Ντύθηκε η φωνή μας στα γαλάζια
ν' αδράξει ένα κομμάτι από το άπειρο
Κι ο ουρανός έβρεχε στην έρημο
κόκκους από άμμο
τροφή για όσους χόρτασαν
τροφή για όσους δεν πείνασαν ποτέ
για όσους δεν ταξίδεψαν ακόμη
στην άβυσσο

Ζωή Σαμαρά
από την ποιητική σύνθεση
Είδα τις λέξεις να χορεύουν, 2015
Ενότητα : Διάλογος

2 σχόλια:

Gina-Teta είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Poet είπε...

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα, φίλη μου. Χρόνια πολλά.