Ι
Μετρώντας προς τα πίσω φυλακίζω το χρόνο.
Για τα μέχρι σήμερα πλημμελήματα
τον καταδικάζω ερήμην.
όσο ανάμεσα στις αϋπνίες.
Υπνοβατώντας την κατάλληλη ώρα της μετάβασης
στην ουράνια χώρα.
οι πλειάδες θρόιζαν σαν φύλλα στον άνεμο.
Μα τις νύχτες αμέτρητες ώρες
μπαίνω στην εκκλησιά, που λειτουργεί το σώμα σου.
από τη συλλογή Αρένα, 2014
Ενότητα : Μικρές παύσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου