Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών

Τι να 'χε μείνει απ' αυτόν;
Τι να 'χε μείνει
απ' αυτόν, που 'χαν περάσει
χιλιετίες αμέτρητες απ' τον καιρό
που ζούσε, χιλιετίες
με τ΄ατέλειωτα
μηδενικά των αστρονόμων, σκόνη
διασκορπισμένη σ' άπειρες
εκτάσεις, όπως
θα λέγαν στον καιρό του
σωματίδια, το καθένα τους
σ΄αδιάκοπη ροή
μεταμορφώσεις, ρόλους, χωρισμούς,
συνδέσεις, σκόνη
της σκόνης, τίποτα
πουθενά δε είχε μείνει όταν ακούστηκε
μες σε στροβιλισμούς, σε χάη
ατελεύτητα, κάπου
κάπως ακούστηκε
αδέσποτη η φωνή, περαστική, ποιος ξέρει
πώς, από πού ερχόταν
από πότε
άνθισε
ένα κυκλάμινο  στ' Αμπελια

και τότε ηγέρθη εκ νεκρών, όντως
ηγέρθη
σκόνη της σκόνης του και ηγέρθη
ζωντάνεψε, άλλο τίποτα
δεν έγινε γνωστό, καμιά
του γεγονότος λεπτομέρεια,όμως
σίγουρο και μαρτυρημένο αυτό
σίγουρο και μαρτυρημένο, άκουσε
και ηγέρθη.

Σωτήρης Σαράκης
από τη συλλογή Νυχτερινά δρομολόγια, 2010
Συγκεντρωτική έκδοη Στιγμή στο χάος,
Ποιήματα 1999- 2010, 2014