Δευτέρα - Η όψη του νερού

Σαν από χρόνια ν' ανήκω στη θάλασσα
και λαχταρώ με τη ματιά μου το κύμα.
Σαν πόσα  δέχεται το κύμα χρώματα
τ' ουρανού το χρώμα το χρώμα του βράχου χρώμα
κόκκινο κίτρινο πορτοκαλί του βράχου στο νερό
άσπρο του βράχου στο νερό
διαύγεια που επιπλέει απροσδόκητη
αεικίνητο του ήλιου δίχτυ στο νερό
άσπιλο φως μέσα στο φως
φως στο νερό με κύμα χωρίς κύμα
φως στο νερό να παίζεις με το κύμα
να είσαι εκεί έτσι απλά και το νερό να σε δέχεται
Ανήκω στη θάλασσα
για να τα βλέπω όλ' αυτά ανασαίνω
για να τα ξέρω όλα αυτά ανασαίνω
για να το είμαι όλ' αυτά ανασαίνω

Νερό
άπειρα μόρια νερού άπειρα μόρια σώματος
Σώμα στο νερό επιθυμία διάχυσης
επιθυμία απέραντου επιθυμία αέναου
άνομη επιθυμία άπληστο σώμα
δίκαιη επιθυμία σώμα ολόκληρο
επιθυμία συμπαγής σώμα υγείας
επιθυμία ανέκαθεν εκεί σώμα παιδιού
παιδί και ψάρι και φύκι και χέρι και πόδι
χαμόγελο αφρός στιγμή στο νερό
και πάει χάθηκε
ύστερα πάλι εκεί
κάτω και πάνω και έξω και μέσα
στο νερό νερό νερό πολύ δροσερό
Νερό τόσο Όλο
ύδωρ νερό ύδατα τόσο
τόσο παντού και Να μια αγκαλιά με τα μάτια
κλέφτρα ματιά σαν το γλάρο
ματιά ν'αγκαλιάζει κι αυτόν τον γλάρο ματιά
υπερίπταται βαφτισμένη στον πόθο
Νερό ατελείωτο μικρή αγκαλιά πώς να φτάσει
νερό παντοδύναμο ανόητη ματιά
συντετριμμένη ματιά νερό συνεχές
δειλή ματιά νερό σαφές
νερό και πόθος του ολόκληρου ύβρις ματιά
γαλάζιο νήμα ματιά, ματιά σαλιγκάρι
πού, σε ρωτώ, θα το χωρέσεις ολοκληρο
τόσο νερό
σε ποιαν ίριδα ματιών σε ποιο βλεφάρισμα
σε ποιο αντίκρισμα σε ποια καρδιά
μικρή μικρή καρδιά που παλεύεις ν' απλώσεις
καρδιά στιγμή στο χωροχρόνο
που κουβαλάς το κρίμα σου τις ώρες σου
και τους αποχαιρετισμούς σου
εκείνο το νερό, καρδιά, χωρίς τέλος
χωρίς καν αρχή
αδιάφορο νερό σαν τελειότητα που δεν θα τ' αγγίζει
καμία ζήλεια και φθόνος κανείς


Δέσποινα Δεμερτζή
από τη συλλογή Ασκήσεις απωλείας, 2014
Ενότητα Β : Το νερό σε τρεις καρτ ποστάλ