Ανάπηρη
ανοίγεις την ποίηση
αναποδογυρίζοντας τους στίχους.
Ανασφαλής
στον πόθο σου, μαθαίνεις στους ίσκιους να μιλούν
και στα γνωστά σου τέρατα να γνέφουν φιλικά.
Δυο-δυο οι λέξεις αποτολμούν την έξοδο.
Ορμητικά γελώντας
το άσπρο φωτεινό σε πλησιάζει
ανάλυσέ το, σου φωνάζει,
τώρα που γίνονται όλα πάλι
από την αρχή.
Μυρτώ Αναγνωστοπούλου
από τη συλλογή Ανυψωτική μετακόμιση, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου