Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Χωρίς ερωτηματικό


Θάνατος; Τι είναι αυτό;
τρώγεται, φοριέται, αλείφεται
κάθεται σταυροπόδι
στο γωνιακό καφενείο
ή μήπως ξέρει
να παίζει σκάκι
να λατρεύει τη λέξη
Γκουανταλαχάρα
να συνουσιάζεται
με αρχαίες πόρνες
κάπου στην Πομπηία
να πείθει για το βάθος
του διαδρόμου
να κάθεται στο σκαμνάκι
έξω από την πόρτα
της γιαγιάς και να πλέκει
να πεθαίνει και ποτέ
να μην πεθαίνει
να δοκιμάζει την περούκα
της Ελισάβετ της δεύτερης
να μοιράζει αυτόγραφα
στα θύματα του κίτρινου
πυρετού
ή να βρίσκεται στο σαλόνι
πάνω από το παγωμένο μέτωπο
του πατέρα μου
αυστηρός κι αλαβάστρινος
στραγγισμένη πέτρα.


Ρουμπίνα Θεοδώρου
από τη συλλογή Τόπος αλλού, 2014

3 σχόλια:

Poet είπε...

Και άλλα ποιήματα από αυτή τη συλλογή αναρτήθηκαν στο Λιβάδι από το ιστολόγιο της ποιήτριας τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2013. Νομίζω ότι θα πρέπει να κάνετε μια πλήρη ανασκόπηση των ποιημάτων της Ρουμπίνας Θεοδώρου.

Χρήστος Αντισθένης Ζάχος είπε...

Πολύ καλό αυτό!

Poet είπε...

Κι εσύ ξενύχτης !! Χαίρομαι που σου αρέσει, Χρήστο μου.