Σε τέσσερις τοίχους

Αν κάτι πέτυχα είναι να κλείσω σε τρεις τοίχους τη
μοναξιά.
     Ο τέταρτος είναι από χρόνια η θάλασσα.

Σ΄αυτόν ακουμπάνε οι ώρες μου
που άλλοτε ταξιδεύουν άλλοτε πνίγονται πάλι
αφήνοντας πίσω τους τούφες απ' τα μαλλιά τους
κουβάρια που σκέφτομαι να τα πλέξω καμιά φορά
καλτσάκια για το ξύλινο πόδι της γριάς αναμονής
που δεν την πιάνει ύπνος και γυροφέρνει ολονυχτίς
αυτόν τον ήχο τον ξερό στα ερημωμένο μου στήθος.


Ελένη Κόλλια
από τη συλλογή Από τα πράγματα
στο όνομά τους, 2014
Ενότητα: εν ολίγοις