στον πατέρα μου
Έτσι τη θέλω τη μοναξιά μου, ακατοίκητη
δίχως απόντες
με τα φεγγάρια που δάγκωσαν οι λύκοι
να διαβάζει τις γραφές και τ' άγραφα.
Να στρώνει το κρεβάτι της με δάκρυα καθαρά
κι όχι μ' εκείνο το μαύρο
που μεγάλωσε το σκοτάδι στα πούπουλα.
Ανένδοτη τη θέλω,
κι ας μην έχει πια νιάτα για να πληρώνει τα όχι της.
Ν' ασκείται κάθε πρωί
για πτήση ή για πτώση
στον συντελεσμένο μελλοντα να μετραέι τα λόγια της
μέχρι να καταφέρει να πει όσα είδαν οι λέξεις.
Ελένη Κόλλια
από τη συλλογή Από τα πράγματα
στο όνομά τους, 2014
Ενότητα : εν ολίγοις
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Η Ελένη Κόλλια γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1994 ως το 2005 έζησε και εργάστηκε στις Βρυξέλλες. Επέστρεψε στην Ελλάδα και από το 2008 εργάζεται σαν καθηγήτρια Γαλλικών στη δημόσια εκπαίδευση. Αυτή είναι η τρίτη ποιητική συλλογή της, ενώ έχει εκδώσει και τέσσερα βιβλία ποιητικών μεταφράσεων.
Έργα της:
Ποίηση
- Ένοικος του Ενικού, 2006
- Απλή μέθοδος των χρωμάτων, 2009
- Από τα πράγματα στο όνομά τους, 2014
Μεταφράσεις
- Τελευταία ποιήματα του έρωτα, Paul Eluard, 2006
- Μεθυσμένο καράβι, Επιστολές, Arthur Rimbaud, 2006
- Ποιήματα, Marcel Proust, 2008
- Καταραμένοι Γάλλοι ποιητές, απάνθιομα 12ος - 20ος αιώνας, επιλογή-εισαγωγή-μετάφραση, 2010
Μου άρεσαν πολύ τα ποιήματα της Ελένης Κόλλια. Ιδιαίτερα η οπτική γωνία από την οποία βλέπει τα πράγματα, η αιρετική ματιά του γνήσιου ποιητή. Και, παρά τις ενδεχόμενες ανθρώπινες αδυναμίες της, η γενναιότητά της, θα έλεγα.
Καλη δύναμη και καλή συνέχεια, Ελένη.
Για μια ακόμη φορά πρέπει να πω ότι χαίρομαι με την επιλογή των πινάκων ζωγραφικής από τη Γιάννα μας και θαυμάζω το γούστο και την ευρηματικότητά της.
Γιάννα μου, σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου