Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

ΚΤΕΛ

painting by Leo Duff

Μπορεί να μην υπάρχει ποίηση τελικά,
να μην έχει γραφτεί κανένα ποίημα ποτέ,
ακόμα και οι ποιητές μπορεί,
να υπάγονται στη επιείκεια του ακατόρθωτου.

Ίσως πάλι,
ν' αληθεύει μονάχα η πεζή πραγματικότητα,
αυτό το σχεδόν μαύρο της ασφάλτου
η πίκρα του καυσαερίου στον λαιμό, καθώς
τα λεωφορεία μπαινοβγαίνουν στο σταθμό
πώς είναι και πού πάνε οι επιβάτες ίσως
καμία σημασία να μην έχει,
αφού είναι θέμα χρόνου ο θάνατός τους.

Αν δεν υπάρχει ποίηση τελικά,
τι διαβάζαμες μαγεμένοι τόσα χρόνια;
Και δεν είναι ποιήματα όσα γράφαμε;
Ούτε κι εμείς είμαστε ποιητές;

Τότε καταστρέψαμε τη ζωή μας
νομίζοντας πως κατακτούμε τη σιωπή
χωρίς ακόμα να έχουμε μιλήσει.


Ζαχαρίας Στουφής
από τη συλλογή Η ταξιθέτρια του χάρους,  2014
Ενότητα : Τα μέτρια

1 σχόλιο:

Poet είπε...

Ο Ζαχαρίας Στουφής γεννήθηκε το 1974 στη Ζάκυνθο. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1996 με τη συλλογή Τρένο. Έκτοτε ακολούθησαν οι συλλογές, Ο πόνος οι ηδονές κι ο φόβος των ανθρώπων 1997, Ονειροπληξία 2001, Νιρβάνα 2003, Χαωδία 2005, Νεκρώσιμα 2006, Μυστικό νεκροταφείο 2008 και Γράμματα σε νεκρό ποιητή 2009. Το 2012 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική έκδοση: Ονειροπληξία, Χαωδία και Νεκρώσιμα, υπό τον τίτλο ΟΝΕΙΡΟΠΛΗΞΙΑ τριλογία.

Σαν προέκταση του ποιητικού του έργου, στο οποίο ο θάνατος είναι το επίκεντρο, ασχολείται με την θανατολογία της Ζακύνθου. Αναζητεί τον θάνατο στη λαογραφία, τη φιλολογία, την ιστορία και την σύγχρονη κοινωνία του νησιού του. Μέχρι σήμερα εκτός από τις ποιητικές του συλλογές έχουν δημοσιευθεί και τρεις λαογραφικές μελέτες του για το θάνατο, Τα σύγχρονα επιτύμβια επιγράμματα της Ζακύνθου, 2009, Σήματα θανάτου πίστης και μνήμης στους δρόμους της Ζακύνθου, 2010 και Τα Ζακυνθινά μοιρολόγια και οι μεταλλάξεις του θρηνητικού λόγου στο χρόνο, 2013. Επίσης, έχει εκδοθεί το βιβλίο του Το Αγγλικό Νεκροταφείο της Ζακύνθου, 2013 και την ίδια χρονιά το εκτός εμπορίου φυλλάδιο Συμβουλές σε έναν νέο ποιητή.

Ποιήματα και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στα περιοδικά, Τετράμηνα, Περίπλους, Επτανησιακά Φύλλα, Ίαμβος, Ραπόρτο, Πνοές Λόγου και Τέχνης, Ένεκεν, Ο Φαρφουλάς, Δήμος και Πολιτεία, Παρέμβαση, Εμβόλιμον, Ο Σίσυφος, Φρέαρ, καθώς και σε πολλά ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια σχετικά με την ποίηση. Από το 2006 ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε δύο ποιητικές ανθολογίες και τρία θεματικά ανθολόγια ποίησης. Από το 1995 ζει και εργάζεται στην Αττική.