Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Επίλεκτες λέξεις


Πώς να συγκρατήσω τις λέξεις που επέλεξα
για να φτιάξω τα ποιήματά μου;
Μερικές ξεφτισμένες μνήμες ζωής, αμείλικτα
φουγάρα με εκτυφλωτικούς καπνούς.
Πώς να συγκρατήσω λέξεις που καίνε σαν καλοκαίρια;
Μέχρι πότε θ' αντέξω; Μέχρι πότε θα περιμένουν
εκείνες οι λέξεις, οι αριθμοί, οι μνήμες
να γίνουν ποιήματα;
Δεν ξέρω πώς φτιάχτονται τα ποιήματα,
τι ακριβώς μεσολαβεί για να μετατραπεί η ασκήμια
ξαφνικά σε ωραιότητα.
Πώς διαπερνά ο ποιητής τους ήχους και το φως
για να φτάσει στο ανεξερεύνητο χάος;
Η ποίηση είναι η παρηγοριά του ποιητή,
η σοφία του, δεν αρκείται να την κρατά για
τον εαυτό του, αλλά πασκίζει να τη μεταφέρει
στους ανθρώπους, να της δώσει φτερά,
να την ανεβάσει στους ουρανούς
να τη μετατρέψει σε πηγή ζωής.΄
Ό,τι υπάρχει βαθύτατα
κρυμμένο πίσω από το ερμητικό αδιόρατο
είναι η ποίηση.
Καταλυτικά κύματα της θάλασσας
τυλιγμένα ολόγυρα από τον εαυτό τους
μέχρι την τελειωτική λυτρωτική τους
αποδέσμευση.
Δεν φαντάζεστε πόσο πολύ χρόνο χρειάζεται
το ποίημα για ν' αποκτήσει μορφή.
Η ποίηση είναι βροχή που έπεσε, που θα πέσει
και που θα πέφτει ανέναα.
Κατά καιρούς μ' εγκαταλείπει
και τότε νοιώθω αφόρητη μοναξιά
που σπάει κόκαλα.
Η ποίηση είναι σαν να φοράς ανάποδα τα ρούχα σου
και να βγαίνεις στους δρόμους
παραξενεύοντας τους ανθρώπους
που αναρωτιούνται τι ακριβώς σε ώθησε να το κάνεις.
Γράφω ποίηση παίζοντας
το κουτσό περιστέρι.

Φαίδων Πατρικαλάκις
από τη συλλογή Εκ της σιωπής, 2014
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: