Άτιτλο (Με τρέλα και με τραλαλά ...)

by pergiorgio branzi 

Με τρέλα και με τραλαλά
ένα χαμένο Σι, δυο παραπάνω Λα
θα φεύγουν τα βαγόνια για πολιτείες μακρινές
λέξεις πικρές
σαν τα στυφά μας χρόνια
που μας τα πήραν υπουργοί
γνωστά κωθώνια
λαγοί ενός συστήματος
που λες
πως σάπισε μα επιμένει αιώνια
να μας νεκρώνει ζωντανούς
να περιπαίζει τους νεκρούς
Ουλές
σε γέρικη μπιγόνια

Απ' αύριο θα χειρονομούνε πάλι
στα μπαλκόνια
ανοίγοντες νέες ουλές
ενώ εμείς θα μιξοκλαίμε
αιώνια

Γι' αυτό ας πιούμε το κρασάκι μας
αθάνατη ρετσίνα
την ώρα που οι ρετσινιές γεμίζουν την Αθήνα

Ας ζήσει ο χειρότερος και πρόεδρος να γίνει
τα 'χουμε παίξει Αλέξανδρε με τα χιλιάδες κτήνη
Αντί ρετσίνα ρετσινιά
αντί χαρά το δάκρυ
ό,τι μας μένει θα θαφτεί μαζί μας σε μιαν άκρη

Κώστας Κρεμμύδας
από την ποιητική συλλογή των
Αλέξανδρου Αραμπατζή και Κώστα Κρεμμύδα
«ποιήματα μικρόσωμα, άσωτα & φαντασμένα
στα όρια του πολίτικαλ κορέκτ», 2014