Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Το μόνο που θυμάσαι























Είναι η ψυχή σου σήμερα φορτωμένη από ουρανό και θάλασσα.
Προσπαθείς για άλλη μία φορά να αντικρίσεις σιωπηλά 
το ωραίο και το απόλυτο,
όπως τα φλογισμένα σύννεφα της δύσης.
Απέναντι η ζωή σου.

Οι μνήμες αναδύονται αργά μέσα από τη βραδινή πάχνη,
έχουν μία γλυκιά ευωδιά από δάση νοτισμένα.
Ακόμα και της θλίψης οι στιγμές λειαίνονται σαν βότσαλα
κάτω από του φεγγαριού το ώριμο ασήμι.
Μόνη σου έγνοια να δωρίζεσαι, όπως το φως στη νύχτα.
Και είναι αυτή η προσφορά μία θεϊκή ανταύγεια κροσσωτή
πάνω στο ταπεινό φθαρτό ένδυμά σου.

Κλείνεις τα μάτια και αφουγκράζεσαι της νύχτας τις ανάσες.
Η λύπη έχει διαλυθεί στη μεταξένια ομίχλη του μυαλού.
Σιωπάς, αισθάνεσαι.
Όλη η ζωή σε μία στιγμή.
Το μόνο που θυμάσαι,
μία αφρισμένη θάλασσα στεφανωμένη από άστρα.
Έλυα Βερυκίου
αδημοσίευτο            

5 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Ααααα επιτέλους και η αγαπημένη εικονογράφηση!!!!
Ετοιμαζόμουν να στείλω μέιλ να ρωτήσω γιατί τόση απουσία.
Ησύχασα τώρα !!
Καλό βράδυ στην όμορφη παρέα σας .

Poet είπε...

Η εικονογράφηση είναι βέβαια της αγαπημένης Γιάννας Αγγελοπούλου, που αντιμετώπιζε διάφορες δυσκολίες αλλά τώρα έχει επιστρέψει και όλοι μας, ξωτικά και κοινοί θνητοί, την υποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες.

Μέλος της όμορφης παρέας μας είσαι κι εσύ, φεγγαρόλουστο ξωτικό της μουσικής και των χρωμάτων. Καλό βράδυ λοιπόν.

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Zητώ συγνώμη από όλα τα πλάσματα του λιβαδιού για την απουσία..θα συναντιόμαστε πάλι.. Σιγά σιγά θα εικονογραφηθούν και οι προηγούμενες ανθολογίες :)

Καλό βράδυ!

Poet είπε...

Επειδή στο Λιβάδι εφαρμόζουμε δημοκρατικές διαδικασίες, Γιάννα μου, έθεσα το θέμα σου υπόψη της ολομέλειας των μικρών και μεγάλων μονίμων κατοίκων του και ιδού τα αποτελέσματα:

- Οι λύκοι, οι αλεπούδες, οι σκίουροι κι όλοι οι άλλοι, με επικεφαλής τον αρκούδο Μελένιο και το Μωβ χελιδονάκι, δήλωσαν είτε ότι σε αγαπούν είτε ότι σε λατρεύουν. Και ότι τους έλειψαν οι τόσο πετυχημένοι πίνακες, εικόνες, φωτογραφίες που αναρτάς στα ποιήματα. Τέλος, όλοι μαζί
τραγούδησαν, αρκετά παράφωνα αλλά από την καρδιά, το γνωστό τραγούδι «μη μου ξαναφύγεις πια, μάγκα μου, γύρισε στην αγκαλιά μου».

Αγγελοπούλου Ιωάννα είπε...

Καλοπερνάτε στις συγκεντρώσεις σας εκεί στο λιβάδι! Ευχαριστώ για την αφιέρωση και "φάλτσα" ανταποδίδω "ντερι ντερι, ντερι ντερι, τώρα που 'μαστε πια ταίρι"

Σας γλυκοφιλώ πλασματάκια αγαπημένα. Καλό ξημέρωμα :)