Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Μυθιστόρημα ή προσωπική μυθολογία

 
Δεν ξέρω αν ήρθε το τέλος της ιστορίας
ξέρω μόνο πως τίποτα δε μας δίδαξε
κι ας λένε οι σοφοί.
Ίσως πάλι να είναι στη φτιάξη του ανθρώπου
 να παραδίδεται στην προθυμία του κάθε επιμηθέα
Ο Προμηθέας άλλωστε ξέρει να περιμένει.
Για αυτόν δουλεύει ο χρόνος.
Σωτήρας και φιλάνθρωπος  θα δοξαστεί ως μέγας ευεργέτης
την κρίσιμη ώρα.
Όπως την πρώτη φορά που σαν Μεσσίας
 θυσιάστηκε για των βροτών το γένος
και πλήρωσε, καθώς διδάσκει ο μύθος,
χειρότερα κι απ'  το Χριστό το κρίμα του.
Τα δώρα στους ανθρώπους.
Για αυτούς δεν ήταν.

Ωστόσο ο μύθος είναι σκάρτος:
αν ήταν τέτοιος
ποια ασύγγνωστη επιπολαιότητα
 ποια δολερή ιδιοτέλεια
τον έσπρωξε να  εμπιστευτεί τη μοιρασιά
στον άνδρα της Πανδώρας;
Έπρεπε από την αρχή να το προβλέψει,
αν ήταν όντως Προμηθέας.
Αλλά δεν ήταν.
Ένας αγύρτης ήταν σαν κι άλλους
που αποκαλούν μεγάλους ευεργέτες
Στη δύση της ζωής τους πια προσφέρουν
μια μπουκιά ουρανό σε κείνους που τον στέρησαν.

Και τώρα εμείς, κυνηγοί του ουρανού, τραγικοί επιμηθείς,
με μόνο οδηγό το πάθος μάθος
ταξιδιώτες του Χάους
ταλαντευόμαστε  τραγικά ανυποψίαστοι, 
 στο χείλος της αβύσσου,
ανιστόρητοι
το πανάρχαιο πεπρωμένο εκπληρώνοντας.

Από τις στάχτες του αναγεννιέται ο άνθρωπος.

Μάνος Στεφανάκης
αδημοσίευτο, Ηράκλειο 08-06-2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: