*
Τα μάτια σου από θάλασσα γίναν γραμμές του γκρίζου.
*
Σαν το παιδάκι ανήμπορη, κι ας όργωνες στα βράχια.
*
Κρατώ τα χέρια σου απαλά, πρώτα φτερά για μένα.
*
Βαθιά στα μάτια με κοιτάς, ο χρόνος σταματάει.
*
Πότε θα φύγουμε ρωτάς, νυχτώνει κι είναι μέρα.
Γιάννης Δ. Στεφανάκις
από τη συλλογή Πρόσφυγας Θεός
και άλλα ποιήματα, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου