Ωραία σύννεφα οι στίχοι
ψηλά στον ουρανό
ρίχνουν σκιές
στο βουνό της μοναξιάς μου
Κώστας Ριτσώνης
από τη συλλογή 151 ποιήματα, 2011
Φίλοι μου του διαδικτύου,
Συμπληρώθηκαν ήδη δεκατρία χρόνια από τον Ιούνιο του 2008, όταν με τη Λίνα Παπαδοπούλου αποφασίσαμε να ανοιχτούμε στο πέλαγος των Ελλήνων ποιητών του 20ου (και του 21ου !!) αιώνα. Με προσωπικές θεματικές ανθολογίες. Με ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη, για την κοινωνία και την επανάσταση, για το όνειρο και την ουτοπία, για τον χρόνο και τη μνήμη, για τη μοναξιά, για το ίδιο το ποιητικό φαινόμενο, για όλα τα αιώνια θέματα της λογοτεχνίας.
Στο διάστημα αυτό, διάβασα αναρίθμητες ποιητικές συλλογές, ξεφύλλισα εκατοντάδες τεύχη λογοτεχνικών περιοδικών, ανέτρεξα σε μερικές δεκάδες ανθολογίες από τη βιβλιοθήκη μου και προμηθεύτηκα άλλες, για να θυμηθώ τα αγαπημένα μου ποιήματα, να ανακαλύψω άλλα και έτσι να μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον αμύθητο πλούτο της ψυχής.
Εκτός από τις θεματικές ανθολογίες, σκοπός μας ήταν να παρουσιάσουμε ξεχωριστά σημαντικούς ποιητές, ιδίως εκείνους που είναι λιγότερο γνωστοί έξω από τον στενό ποιητικό κύκλο. Επίσης, να σας γνωρίσουμε αξιόλογους νέους ποιητές, την ελπίδα και το μέλλον. Αυτό έχει ήδη γίνει για αρκετούς ποιητές και θα συνεχιστεί με ειδικά αφιερώματα σε πολλούς άλλους. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουμε με τη δική μας οπτική τις άλλες αξιόλογες προσπάθειες ανθολόγησης που έχουν γίνει στο διαδίκτυο.
Το ιστολόγιο φέρει ένα δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα, υπήρξε όμως, έως πριν έξι χρόνια περίπου, αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας. Συνεχίζω μόνος μου από τότε. Τα ποιήματα συνοδεύονται, σχεδόν πάντα πλέον, από πίνακες ζωγραφικής, εικόνες, σχέδια ή φωτογραφίες. Το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου στη στήλη «Το ποίημα που διανυκτερεύει», όπως και το δικό μου ποίημα ως προμετωπίδα της ανθολογίας, εκφράζουν τον αγωνιζόμενο άνθρωπο και το πνεύμα του ιστολογίου. Δραστικό αντίδοτο, ελπίζω, στη μοναξιά που ενεδρεύει μέσα μας.
Μερικούς μήνες μετά την αρχή αυτής της προσπάθειας, είχαμε τη χαρά να γίνει βασική συνεργάτιδά μας η πολύτιμη Τζούλια Φορτούνη. Η Τζούλια ανέλαβε να επιλέγει πίνακες και συνθέτει εικόνες για τα ποιήματα της ανθολογίας - μια πρωτότυπη δημιουργική εργασία. Τη Τζούλια διαδέχτηκε στον τομέα αυτό μια άλλη φίλη από την Αθήνα, η Γιάννα Αγγελοπούλου. Εδώ και έξι χρόνια περίπου, την εργασία αυτή έχω αναλάβει εγώ προσωπικά.
Βασικός συνεργάτης του ιστολογίου υπήρξε και ένας παλιός μου φίλος, ο ζωγράφος και λογοτέχνης Ντίνος Παπασπύρου. Κατά διαστήματα είχαμε τη βοήθεια και άλλων φίλων της ποίησης.
Μετά λοιπόν περισσότερους από 500 ποιητές με περισσότερα από 5.000 ποιήματα σε 14 θεματικές ενότητες, έχω πια συνειδητοποιήσει ότι το έργο αυτό δεν πρόκειται να τελειώσει. Δεν θα τελειώσει ποτέ γιατί η ποίηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν έχουν ακόμα ανθολογηθεί πολλοί σημαντικοί ποιητές και η ανθολόγηση άλλων δεν είναι πλήρης. Και το κυριότερο, παρά την παραδοσιακή μικροψυχία και μεμψιμοιρία στον τόπο μας, η ελληνική ποίηση γνωρίζει στις μέρες μας μια πρωτοφανή άνθιση.Οι παλιότεροι ποιητές δημοσιεύουν το έργο της ωριμότητάς τους ενώ εμφανίζονται συνεχώς αξιόλογοι νέοι ποιητές. Μέσα στην κοπριά φυτρώνουν εξαίσια λουλούδια.
Η έρευνα λοιπόν θα συνεχιστεί, παρά τη γενικότερη σοβαρή μείωση στην κίνηση των ιστολογίων, και θα προστεθούν στις ανθολογίες πολλοί ποιητές και πολύ περισσότερα ποιήματα. Με μοναδικό κριτήριο την ποιότητα. Πρόκειται ασφαλώς για μια φιλόδοξη προσπάθεια, ιδίως αν ληφθούν υπόψη οι τεχνικοί περιορισμοί ενός απλού ιστολογίου αλλά και ο περιορισμένος χρόνος που εγώ διαθέτω. Και κάτι ακόμα, νομίζω ιδιαίτερα σημαντικό. Η αγάπη όλων μας για την ποίηση δημιουργεί φιλικούς δεσμούς με ξεχωριστούς ανθρώπους που, πιθανότατα, δεν πρόκειται ποτέ να γνωρίσουμε από κοντά. Παράδειγμα η συνεργασία μου με τα άλλα μέλη της παρέας που υπήρξε σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρονική και τηλεφωνική. Και οι πολλοί κάτοχοι άλλων ιστολογίων που έχουν γίνει τακτικοί αναγνώστες μας. Νομίζω ότι αυτή είναι μια άριστη συστατική επιστολή για τη λειτουργία του διαδικτύου.
Ευχαριστώ θερμά τη Τζούλια, τη Λίνα, τη Γιάννα και τον Ντίνο, σας ευχαριστώ όλους.
Τόλης Νικηφόρου
4 σχόλια:
Ο Κώστας Ριτσώνης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Άρχισε να γράφει από το 1969 και ήταν αποκλειστικός συνεργάτης του περιοδικού Διαγώνιος μέχρι το 1984.Από το 1987 εκδίδει το χειρόγραφο περιοδικό «ποιήματα των φίλων» και από το 1996 επιμελείται τις ομώνυμες τυπωμένες εκδόσεις .
Υπήρξε συνδημιουργός και υπεύθυνος ύλης του λογοτεχνικού περιοδικού «Πανδώρα» από το 1997 μέχρι το 2001 και το 2006 μαζί με τον πεζογράφο Γιάννη Μπασκόζο εξέδωσαν το περιοδικό «οι φίλοι». Άλλες μεγάλες του αγάπες είναι η ζωγραφική το ρεμπέτικο τραγούδι και οι μεταφράσες κυρίως Γάλλων ποιητών. Πολλές από αυτές τις παρουσίασε στο ηλεκτρονικό περιοδικό «ποιείν>.
Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά, τυπωμένα και ηλεκτρονικά, και ποιήματά του βρίσκονται σε ιστολόγια φίλων του και σε ετήσιες ανθολογίες. Έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από το Γιάννη Γκούμα και στα πολωνέζικα από το Janusz Strasburger.
Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Σταύρος Κουγιουμτζής αλλά και ο ίδιος έχει εκδώσει βιβλίο με ρεμπέτικους στίχους για τα τραγούδια του παιγμένα στα μακάμ της λαϊκής μας μουσικής.
ΒΙΒΛΙΑ -Αγκαλιά…1974 -Ο ανάπηρος λαχειοπώλης και άλλα ποιήματα…1982 -Φωτισμένο εργοστάσιο…1996 -Τσίλιες, μικρά πεζά…1991,2001 -Πουλιά και ψίχουλα…2001 -Βραχνή φωνή…2003 -151 ποιήματα…2011 -Τραγούδια στα μακάμια…2013 -Μεταφράσεις από τα γαλλικά…2013
Σε ευχαριστούμε θερμά για την ενημέρωση, Θωμαή. Είμαι βέβαιος ότι οι αναγνώστες του ιστολογίου δεν αρκούνται στα ποιήματα που αναρτώνται εδώ αλλά επιδιώκουν μια πλήρη γνωριμία με τους αγαπημένους τους ποιητές. Καλό βράδυ και καλό καλοκαίρι.
πολλούς χαιρετισμούς στους μπλόγκερ και μπλογκέρισσες από Αθήνα,,,καλό καλοκαίρι,,,καλά μπάνια
Κώστας Ριτσώνης
Γεια σου, Κώστα μου. Καλό καλοκαίρι, να περνάς καλά.
Δημοσίευση σχολίου