Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Φως και χρόνος


Είμαστε εκεί αγέννητοι
όλοι και μόνοι
μες στη συνείδηση του άχρονου
το έμβρυο της αβύσσου
κουλουριασμένο στο βράχο της νοσταλγίας
δακτυλικά αποτυπώματα της μοναξιάς
ο λυγμός του αύριο
το κύτταρο του μηδενός.

Ασφυκτιούν το φως και ο χρόνος
ονειρεύονται άλμα στο άγνωστο
μαζεύουν τους ανέμους και ξεσπούν
ένα βέλος από άγνωστο χέρι σημαδεύει
την καταγωγή της εφηβείας
κι η αθωότητα του πεπρωμένου γίνεται ιστορία.

Βασίλης Φαϊτάς
από τη συλλογή Ρους και ροή, 2014

1 σχόλιο:

Poet είπε...

Συνεχίζουμε με έξι ποιήματα από την πρόσφατη συλλογή του Βασίλη ΦαΪτά, Ρους και ροή, 2014. Όπως έχω ήδη αναφέρει, τα ποιήματα κάθε συλλογής θα αναρτώνται όλα μαζί, τόσο για να δοθεί μια κατά το δυνατόν πλήρης εικόνα, όσο και για οικονομία χρόνου. Τα ποιήματα του επόμενου ποιητή/συλλογής θα αναρτώνται μετά δύο ή τρεις ημέρες.

Ευκαιρία λοιπόν για τους αναγνώστες του ιστολογίου να (ξανα)διαβάσουν τα προηγούμενα ποιήματα του Βασίλη. Νομίζω ότι η φίλη μου η Άστρια θα χαμογελάσει και πάλι καθώς ο Βασίλης περιγράφει έναν κόσμο που είναι και δικός της, τόσο δικός της.