Υπόψη

Υπόψη κ. Θεού
έγραφε απ' έξω ο φάκελος.
Και μέσα μια εξομολόγηση
σχεδόν απολογία.
Κάτι αυτάρεσκα χαμόγελα
δυο-τρεις αποφάσεις ζωής
μερικές χαρές
κάποιες πίκρες τιμωρίες
λίγα δάκρυα μεταμέλειας
κι ένα συγνώμη
για κάθε νόμιμη χρήση.
Η υπογραφή μηχανική
βιαστική, όπως τα βήματα
των συνάδελφων σκιών
στους μοναχικούς δρόμους.
Θα τον παρέδιδε αυτοπροσώπως.
Θα απέφευγε τον μεσάζοντα θάνατο,
όχι γιατί όπως άλλοι τον φοβόταν
αλλά γιατί μετά από τόσες συναντήσεις
απλώς βαρέθηκε τις συνδιαλλαγές μαζί του.

Αθηνά Τιτάκη
από τη συλλογή Κατόπιν αιφνιδιασμού, 2014