Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Γνωρίζεις καλά ...



















Γνωρίζεις καλά
Τα κατά μόνας ταξίδια
Σφίξιμο στην έναρξη
Στην άφιξη πικρία
Και σε όλη τη διαδρομή
Ζευγάρια να νοιάζονται
Τρώνε, γελούν
Πειράζονται
Παίρνουν αγκαλιά
Φωτογραφίες
Με σένα στο φόντο
Ενοχλημένο
Να κοιτάζεις
Δήθεν

Αλλού

Βάγια Κάλφα
από τη συλλογή Ληθόστρωτο, 2013

4 σχόλια:

Νικόλας Τσάρας είπε...

όλο νόημα...
ευχομαι καλη κυριακή

xromatisti είπε...

Και που να 'ξερες, Poet σε τί φάση με βρίσκει το ποίημα αυτό.
(όχι χωρισμού πάντως)
Η μαγεία της ποίησης, όμως, μάλλον είναι αυτή, να σε αγγίζει υποσυνείδητα, υπογείως, υπονοούμενα, όχι φαινομενικά και φωναχτά.

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ, Νικόλα. Καλή Κυριακή.

Poet είπε...

Η πιο εύλογη υπόθεση, Χρωματιστή μου, είναι ότι βρίσκεσαι στην τόσο γνωστή, μετά από χρόνια κοινής ζωής, φάση της αμοιβαίας σιωπής και των τυπικών κινήσεων.

Πράγματι αυτή είναι η μαγεία της ποίησης, τα μυστικά υπόγεια ρεύματά της και μια αιφνίδια ηλεκτρική εκκένωση.