Δεν έχει εντέλει τίποτα
Πραγματικά δικό της
Μια μικρή στιγμή;
Κάτι δανείζεται απ’ το πριν
Κάτι απ’ το αύριο
Το ξεπληρώνει
Με το υστέρημα του άλλου.
Αέρινη
Κι όμως πατάει στο στήθος σου ατσάλι –
Έτσι ακριβώς
Όπως το σύμπαν περισφίγγει:
Ατσάλινο.
Γεμάτο τρύπες από θάλασσες κενού
Τοπία του τίποτα
Να πλέουν μέσα τους νησάκια νετρονίων
Και γαλαξίες. Ευφάνταστη
Φενάκη του ορατού
Στη φτερωτή
Μπαγκέτα ενός ιλίγγου.
Που ηλεκτρισμένη
Μεταμφιέζει το μηδέν
Το πουθενά
Και το ποτέ
Αντώνης Φωστιέρης
από τη συλλογή Τοπία του τίποτα, 2013
1 σχόλιο:
Με μεγάλη χαρά επανερχόμαστε στον Αντώνη Φωστιέρη μετά από πέντε χρόνια με την ανθολόγηση ποιημάτων από την πρόσφατη συλλογή του, Τοπία του τίποτα, 2013.
Κατά σύμπτωση, η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης και ο Στέλιος Λουκάς έχουν οργανώσει, σήμερα το βράδυ στις 8.00, ένα αφιέρωμα στην ποίηση του Αντώνη Φωστιέρη με ομιλητές τη Ζωή Σαμαρά και τον Τόλη Νικηφόρου και συζήτηση του ποιητή με τον Στέλιο Λουκά. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ανακοίνωση που θα αναρτήσω σε λίγο.
Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Δημοσίευση σχολίου