Ανθίζει χλόη σ' έναν ουρανό
κι εσύ ξυπνάς σ' άλλα κρεβάτια.
Τις νύχτες ανταλλάσσω γράμματα
σε ξένες γλώσσες μεταφράζω τη ζωή μου.
Με προσκαλεί ένας πορτιέρης
μοιράζει δωρεάν ξενάγηση.
Μα πνίγομαι σε θολά νερά.
Έλα να με τραβήξεις από δω
δεν έχω συνηθίσει τα ταξίδια.
Κι αυτή η θάλασσα με πρόδωσε
έγινε λίμνη
ποτάμι που ναρκώνει τις πληγές
παλιός αιθέρας με υπνώνει.
Έλα.
Δεν ξέρεις σε τι βάθος ζω.
Πόσο με πλησιάζει το σκοτάδι.
Ιούλιος 2010
Ελένη Μαρινάκη
από τη συλλογή Ο χρόνος τότε, 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου