art by Charles Pompilius
Καλοκαιρινή συμφωνία μοναξιάς.
Με μπόλικη ζέστη και αρκετό γράψιμο.
Με τις γνωστές επαναλήψεις στην τηλεόραση
που τώρα εκπέμπουν ψηφιακά.
Με παγωτό βανίλια στο ψυγείο
και πλαστικό σιρόπι από μπουκάλι.
Με απογευματινό περίπατο στο άλσος
και λίγο shopping που δεν είναι therapy.
Με κάποιες εκδηλώσεις στο θεατράκι της γειτονιάς,
που έχεις από χρόνια βαρεθεί.
Και μ' άλλο ένα τριήμερο σε κοντινό νησί με φίλους,
που μοιάζει με μειδίαμα είρωνος ποιητή.
Καλοκαιρινή συμφωνία μοναξιάς.
Έγκυρη και χωρίς υπογραφές συμβαλλομένων.
Άρτεμις Μιχαηλίδου
από τη συλλογή Αόριστος διαρκείας, 2013
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
Ποιητή μου, μ΄ αυτή σου την επιλογή, έφερες το καλοκαίρι στην καρδιά μου εν μέσω του χειμώνα.Ωραίο ποίημα. Όπως και η "Απόπειρα ορισμών".
ΥΓ. Όλα καλά στη ζωή σου;
Η Άρτεμις θα χαρεί πολύ όταν θα διαβάσει το σχόλιό σου, ευγενική μου Ροζαμούνδη. Μεγάλη ελπίδα αυτά τα νέα κορίτσια της ποίησης !! Επιμένουν να ανθίζουν χειμώνα-καλοκαίρι.
Είναι όμως ποτέ δυνατόν να είναι όλα καλά στη ζωή, ιδίως ενός Σκορπιού, που είναι ταγμένος να κάνει τη διαδρομή Ουρανός-Κόλαση; Ούτε στα πάνω μου, ούτε στα κάτω μου, ας πούμε ότι τώρα βρίσκομαι στη μέση της διαδρομής. Δεν είναι κι άσχημα.
Υπέροχη λεπτή, πικρή ειρωνία, χαρακτηρίζει τα περισσότερα από αυτά τα ποιήματα που είναι εξαιρετικά.... Το εξασκημένο μάτι και το ένστικτο τα πιάνουν....
Η μόνη παραφωνία, είναι το νεαρό της ηλικίας της ποιήτριας.
Γιατί τόσο "spleen" και τόσο "ennui", από τόσο νωρίς;;;;
Είχα σκοπό να ζητήσω από την Άρτεμι να συμμετάσχει στην τυχόν συζήτηση για τα ποιήματά της. Δεν το έκανα γιατί το θεώρησα αυτονόητο.
Τώρα όμως που η Πιτσιλωτή «έθεσε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων», χρειάζεται οπωσδήποτε μια απάντηση από την ποιήτρια. Κάτι μου λέει ότι μπήκε νωρίς στη φωτιά.
Παραθέτω μήνυμα που μου έστειλε πριν από λίγο η Άρτεμις Μιχαηλίδου:
«Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα σχόλια των αναγνωστών, αν και οι ελλιπείς γνώσεις μου για τη σύνδεση σε blog δεν μου επιτρέπουν να παρέμβω. Πέρα από ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες, το μόνο που θα έλεγα, ορμώμενη από ένα δικό σας σχόλιο, είναι ότι οι Σκορπιοί τείνουμε προς το απόλυτο, ανεξαρτήτως ηλικίας...»
Όπως καταλαβαίνεις, Πιτσιλωτή μου, με το ζώδιο του Σκορπιού εξηγούνται όλα. Και η πικρή ειρωνεία, και το spleen, to ennui,
και βέβαια η απέχθεια προς τους comme il faut.
Μ'αρέσει πολύ.... Εχει guts.
Και γράφει και αυτή με την ψυχή της...
Ξύνει μολύβια, πληγές, σκάβει... ξεσκεπάζει ... δεν κουκουλώνει....
Μπράβα της....
Με κυβερνήτη πλανήτη τον Πλούτωνα, το ποιητικό ιστολόγιο ενός Σκορπιού δεν μπορεί παρά να είναι ενδιαίτημα των ψυχών. Που στρέφονται στο φως όπως τα φύλλα των δέντρων. Που αναζητούν πάντοτε την ουτοπία. Αδιαπραγμάτευτα.
Δημοσίευση σχολίου