Σαντιγκάρ

la poitrine, Rene Magritte

Νεόδμητη μητρόπολις των ελεεινών
που πλέουν στα πολλά και τα τρεχούμενα
αζήτητα σκληρά ταξίδια επιστροφής και αζιμούθια
μετρώντας με τις μοίρες την απόσταση των άστρων
τζογάροντας τόσα λεφτά στο θάνατο της ειμαρμένης
Δύο σειρές και πάλι έναστρο το δαχτυλίδι της θλίψης
στα δάχτυλα των Νιμπελούγκεν φορεμένο
Κι ο Βάγκνερ σε υπόστεγο αστέγων

Ασύμμετρες οι εκβολές σε Ρώμη, Βερολίνο και Μαδρίτη
συλλαλητήρια σε πορνεία ιδιολέκτου που στέγασαν
ιερείς κι αριστερόχειρες δρομείς μιας οικουμένης
ανήμπορης να ιστορήσει σε νεκρούς
τ' απόβλητα αιώνιας πλήξης
Απρόβλεπτοι κι εμείς έξω από πύλες τις κοκκινόμαυρες
υψώνουμε και κλαίμε εκλιπαρώντας
διαρκή συμπόνοια των κοράκων
Νέες στρατιές στα κάτεργα ανέργων

Προέχει η ασφάλεια των κάστρων
Στο άγρυπνο μάτι μιας εξουσίας οχυρωμένοι
ας κλείσουμε για πάντα τ' όνειρο μας ενωμένοι
στον κίνδυνο μια διαρκούς αφλογιστίας των οστράκων

Τη θλίψη μας ας ζήσουμε προσωρινά ταμπουρωμένοι
Μέχρι των άνοιξη που ασφυκτιά να περιμένει

Κώστας Κρεμμύδας
από τη συλλογή Σαντιγκάρ, 2013