painting by Ettore aldo del Vega
Χρησιμοποιούμε κάθε βράδυ
ξένα κορμιά, σαν γομολάστιχα,
για να σβήνουμε
ο ένας το κορμί του άλλου
από πάνω μας.
Μόνο που,
κάθε φορά, η γομολάστιχα ξεφεύγει
και λίγο παραπάνω ...
και σβήνει μαζί
και ένα κομμάτι του εαυτού μας.
Κι έτσι κάποια στιγμή,
θα χαθούμε τελείως
από την εικόνα.
Μετά,
κάθε πρωί,
μαζεύω τα ρινίσματα του είναι σου
σ' ένα κουτάκι
και σε ξαναφτιάχνω
πάλι απ' την αρχή.
Κι έτσι αντέχω την ημέρα !
Τζούτζη Μαντζουράνη
από τη συλλογή Καφές και τσιγάρα, 2013
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Ο περιστασιακός έρωτας είναι εύκολος και παραπλανητικά ανέξοδος. Όπως οι ευκολίες στη λαϊκή, δηλαδή φτηνή, λογοτεχνία.
Δημοσίευση σχολίου