Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

θα γράφω τις νύχτες



















θα γράφω τις νύχτες
δίχως μελάνι
μες στις κραυγές αυτού του κόσμου
όταν στο δάσος
θ΄ απλώνεται πηχτό σκοτάδι
 
θα γράφω τις νύχτες
σ΄ ένα ξέφωτο
κοντά σε μια πηγή
που θ’ αναβλύζει δροσερό νερό

και θα μαζεύονται κοντά μου
όλες οι λέξεις
όλα τ΄ αγρίμια
να πιουν να ξεδιψάσουν

εκεί αν θες
μπορείς να με συναντήσεις
με τις αιχμές του γέλιου σου
ν΄ αγγίξεις τους μικρούς ελέφαντες
την ώρα που σκύβουν
στην παλάμη μου

να τους εξημερώσεις

θα γράφω τις νύχτες
για ένα δειλινό  στη Ζιμπάμπουε
πάνω από την κρεμαστή γέφυρα
και τις χρωματιστές ομπρέλες

γύρω μου χιλιάδες
ουράνια τόξα θα εκλιπαρούν
την αιωνιότητα

Τζούλια Φορτούνη
από τη συλλογή Φυσικό αντίδοτο, 2013 

5 σχόλια:

Poet είπε...

Eλπίζω να σας αρέσει η χειμωνιάτικη αμφίεσή μας. Ζωγραφιά όπως πάντα του Ντίνου Παπασπύρου με την επιμέλεια της Αγγελικούλας. Και φυσικά με το μωβ χελιδονάκι.

Rosa Mund είπε...

Ωραία η αμφίεση, δε λέω, αλλά εξαιρετικοί και οι στίχοι σου που τη συνοδεύουν, αγαπημένε άνθρωπε!

Όσο για τη Τζούλια, με έχει κάνει να ψάχνω τη γραφή της, ώστε να έχω καλύτερη εικόνα της δουλειάς της.
Μου αρέσει, δεν το συζητώ.

"κι αν ήρθες;
κι αν δε σ΄ άκουσα;
πώς κατοίκησες ερήμην μου εντός μου;"
Εκπληκτικοί στίχοι.

Woman in Blogs είπε...

"και θα μαζεύονται κοντά μου
όλες οι λέξεις
όλα τ΄ αγρίμια
να πιουν να ξεδιψάσουν"
Υπέροχο! Από τα πιο ωραία!
Χρόνια πολλά, Poet, με υγεία και χαρά!

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου αρέσουν τόσο πολύ τα ποιήματα της Τζούλιας, ευγενική μου Ροζαμούνδη. Και δεν χρειάζεται να ψάξεις ιδιαίτερα, μπορείς να παραγγείλεις το βιβλίο της στον Μανδραγόρα.

Και κάτι ακόμη. Στο Λιβάδι έχουμε όλα τα πλάσματα του δάσους. Για παράδειγμα, ένα μωβ χελιδονάκι, έναν μελένιο αρκούδο, έναν κόκκινο σκίουρο και μια κόκκινη αλεπουδίτσα, έναν γαλάζιο λύκο. Από το γένος των ανθρώπων όμως έχουμε μόνο παιδιά που αρνούνται να μεγαλώσουν. Ένα από αυτά φαντάζομαι ότι θα εννοείς.

Poet είπε...

Χρόνια πολλά, φίλη μου Γυναίκα των Ιστολογίων, και καλή χρονιά με όλα όσα λαχταράει η καρδιά σου.

Όσο προστίθενται ποιήματα της Τζούλιας στο Λιβάδι, τόσο περισσότερο θα ποικίλουν και οι επιλογές των αναγνωστών. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και ευπρόσδεκτο θα έλεγα καθώς υποδηλώνει μια σταθερά υψηλή ποιότητα στην ποίησή της.