Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Το μυστικό αλφάβητο

                          Στον ποιητή Τόλη Νικηφόρου

Ο κάθε ποιητής έχει το μυστικό του αλφάβητο.
Μέσα του ζούνε ιστορία και μνήμη
 και τρέφουνε το λόγο του.

Αλλά τι το ήθελες εκείνο το Σαλιχλί
– τόπο χαμένο μες στη Μικρασία –
να μου θυμίζει τη δική μου Λύση,
 τη χαμένη μέσα στη Μεσαορία…

Εκεί οι ψυχές των θαμμένων μου προγόνων
 γυρίζουν  σαν εικόνες διάφανες μέσα στο φως,
σαν μουσικές μες στον αγέρα,
 κυκλοφορούν σε τόπους που στέκουνε βουβοί
 μες στην ομίχλη του χρόνου.

Τη φυγή στο όνειρο αναζητώ
και τα περασμένα χρόνια
 μες στο όνειρο τα ζωντανεύω.

Περπατώ μέσα σ’ ένα κόσμο
που είναι την ίδια στιγμή
παρελθόν, παρόν και μέλλον,
αύρα θαλασσινή, ήχος από αόρατο κύμα,
δάσος από ανθρώπους,
πράγματα και μνήμες…. 

Πέφτει  βροχή
και κάνει να φυτρώνουνε μες στην ψυχή
λουλούδια χρόνια ξεχασμένα,
που μονάχα μ’ ένα μυστικό αλφάβητο χρωμάτων,
 ήχων και αισθήσεων μπορείς να τα διαβάσεις.

Και όλα προχωρούν για να διαλυθούν 
μέσα στο φως  ετούτο
που κι εμείς θα γίνουμε μια μέρα.

Γιώργος Μολέσκης
αδημοσίευτο 

3 σχόλια:

Poet είπε...

Ο Γιώργος Μολέσκης αναφέρεται σε δύο ποιήματά μου, στο «Μυστικό αλφάβητο» και στο «Δεν γνώρισα ποτέ το Σαλιχλί». Παραθέτω το δεύτερο:

δεν γνώρισα ποτέ το Σαλιχλί

εκεί γεννήθηκε ο πατέρας μου
εκεί ξεψύχισε ο παππούς μου
όμως εγώ
δεν γνώρισα ποτέ το Σαλιχλί

τα τρένα όταν σφυρίζουν στον σταθμό
φωνές και γλώσσες μυστικές
δεν άκουσα
το αιωνόβιο επιφώνημα των δέντρων
από τις χαραμάδες της αυγής
τα χόρτα όταν νοτίζουν τα αρχαίο λιθόστρωτο

κορίτσια με πολύχρωμα φορέματα
δεν είδα
δεν αγάπησα
τη γειτονιά ν΄αχνίζει μες στο σύθαμπο
ένα λευκό κοπάδι τ' ουρανού
το απέραντο γαλάζιο να ξεφτίζει

δεν γνώρισα ποτέ το Σαλιχλί
δεν πήγα και δεν έφυγα
ποτέ μου δεν ανάσανα το χνώτο του
γιορτάζουν όμως μέσα μου μεθυστικά οι ψυχές
όλες οι μακρινές του μουσικές
τα φώτα

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μια εξαιρετική ποιητική φωνή από τη Κύπρο, πρόεδρος σήμερα της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου που ελπίζουμε να τον δούμε σύντομα στη Θεσσαλονίκη μαζί με άλλους Κύπριους ποιητές. Σε πρόσφατη επικοινωνία που είχαμε ανάφερε με νοσταλγία και αγάπη τη πρώτη ποιητική συνάντηση που έγινε στη Θεσσαλονίκη πριν 30 χρόνια. Ο Τόλης Νικηφόρου που έζησε αυτή τη συνάντηση σίγουρα έχει να θυμηθεί πολλά.

Poet είπε...

Ευχαριστώ, Ανδρέα μου. Προσυπογράφω όλα όσα αναφέρεις.

Η Πανελλήνια Ποιητική Συνάντηση για τους Κύπριους ποιητές έγινε ένα διήμερο τον Ιούνιο του 1982 στο Θέατρο του Κήπου της Θεσσαλονίκης με συμμετοχή 14 ποιητών και ενώπιον 500 περίπου φίλων της ποίησης. Ήμουν τότε στην οργανωτική επιτροπή ως μέλος του Δ.Σ. των δύο φορέων που οργάνωσαν την εκδήλωση, της Λέσχης Γραμμάτων και Τεχνών Β.Ε. και της Πανελλήιας Πολιτιστικής Κίνησης.

Με τον Γιώργο Μολέσκη έχουμε διατηρήσει τη φιλία μας από τότε και μάλιστα επικοινωνήσαμε εντελώς πρόσφατα. Όλα τα σχετικά με την τότε εκδήλωση τα ανάρτησα πριν μερικές μέρες στο ιστολόγιο μου Μυστικά και ντοκουμέντα (σύνδεσμος παραπλεύρως στο Λιβάδι).