Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Gracias alla vida


Σήμερα σηκώθηκα
ξεκούραστη επιτέλους,
με παπαρουνιασμένες
σκέψεις ολάνθιστες
κι ότι με θυμώνει το βάφτισα
άνθη λεμονιάς και ξεμπέρδεψα.
Στα αυτιά μου ακούω το
"Gracias alla vida che mi ha dato tanto.."
σαν να μου φαίνεται πως πάει καιρός
που δεν το τραγουδάω.

Ενθουσιασμένη πάω κι έρχομαι,
στα βάθη προσεγγίζω της ποίησης
τα ολοστρόγγυλα νερά
χωρίς την περιφέρειά τους.
Εφηρμοσμένη πρακτική, όχι
κι εγώ μόλις τώρα την ανακάλυψα

ανατινάζοντας κατσάβραχα.
Λεπτές ισορροπίες, καθόλου
γόρδιοι δεσμοί, πολλοί
αλλά δε με καθηλώνουν,
τι το 'χουμε ολόκληρο σύμπαν
φαντασίας και προϊστορίας.

Καλπάζουν άλογα λευκά
στα ιδιόμορφα δάση του μυαλού μου,
τι κι αν έμαθα εξισώσεις
αφού καμιά εξίσωση δεν κατάφερε
ευτυχώς, να με εξισώσει.

Ακαταπαύστως γράφω και
απολαμβάνω των λέξεων
την παχιά ωορρηξία.
Απολαμβάνω αυτό το ελάχιστο
που κλέβω από την ευγνωμοσύνη
και εξυμνώ τα λαμπερά σαλόνια
των άθλων, μέσα
στη γαλανή απεραντοσύνη.

Γι' αυτό εμένα, των σκοταδιών σου
Περσεφόνη,
ποτέ μη με φωνάξεις. 


Ρουμπίνα Θεοδώρου
από το ιστολόγιο της ποιήτριας Happyland

5 σχόλια:

Poet είπε...

Η Ρουμπίνα Θεοδώρου γεννήθηκε στην Έδεσσα, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και ζει στη Θεσσαλονίκη.

Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, Ωστικό κύμα (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), Αιώρηση επί χάρτου και Γαλάζιο ΄πορτοκάλι.

Συνιστώ στους αναγνώστες του ιστολογίου να διαβάσουν και τα προηγούμενα ποιήματά της στο Λιβάδι.

Η Ρουμπίνα δημοσιεύει τα ποιήματα της στο προσωπικό της ιστολόγιο Happyland http://routhblogspotcom.blogspot.gr/2011/07/blog-post.html#!/2011/07/blog-post.html

Ανώνυμος είπε...

Επιμελής εγώ, την έψαξα την καλή ποιήτρια και βρήκα ότι μου αρέσει.
Ξεχώρισα το ποίημα της "Λίγη ησυχία, παρακαλώ", που -μεταξύ άλλων- είναι στο στοιχείο μου.

(Εις εαυτόν: Και πόσα ...στοιχεία έχεις κι εσύ πια;)

Κική

Poet είπε...

Κι εμένα μου αρέσει αυτό ποίημα, Ροζαμούνδη. Ίσως επειδή είμαι τύπος ανήσυχος. Να ελπίσω ότι θα σου αρέσει και το ερωτικό που μόλις ανάρτησα;
(από τη Ροζαμούνδη ως το στοιχειό η απόσταση δεν είναι και μεγάλη).

Ανώνυμος είπε...

Aπό το στοιχείο στο στοιχειό, ένας ...τόνος δρόμος.
Σκέψου τον τόνο, εκτός από ορθογραφικό σημάδι και ως ...μέτρο βάρους!

Πάω για κείνη τη βουτιά.

Κική

Poet είπε...

Πρόσθετος μακαρισμός :

- Μακάριοι οι ζώντες πλησίον της θαλάσσης και οι αποτελούντες μετενσάρκωση πυργοδεσποίνης του μεσαίωνος.