Να ξεδιπλώσεις με την τέχνη, με την ποίηση
την ύπαρξή σου ωσότου
ωσάν σεντόνι λευκό φωτόπλεκτο
τον κόσμο να σκεπάσεις
την πρέπουσα ταφή να δώσεις στον νεκρό
στερώντας στο μηδέν τον τίτλο της δικαιοσύνης.
Πέτρος Γκολίτσης
από τη συλλογή Η μνήμη του χαρτιού, 2009
4 σχόλια:
εύγε για την ευγενική διαφάνια των λέξεων
την απαλή απόχρωση του λευκού
και τη σκιά που την σκεπάζει.
Καλημέρα και καλωσόρισες, Θωμαή. Ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Πιστεύω ότι θα το διαβάσει ο Πέτρος.
Κύριε Νικηφόρου, το διάβασα. Σας ευχαριστώ και δημόσια. Με συγκινεί η επιλογή των ποιημάτων που κάνατε. Σας φιλώ.
Χαίρομαι που συμφωνούμε ως προς την επιλογή των ποιημάτων σου, Πέτρο. Μην ξεχάσεις να μου στείλεις την επόμενη συλλογή σου όταν θα είναι έτοιμη. Να είσαι καλά, καλή συνέχεια.
Δημοσίευση σχολίου