Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Πρώτες βοήθειες

(Marc Chagall,  Lovers in the Moonlight)


Ξέρω, δε θα βρεθεί αντίδοτο
Στο δηλητήριο της ύπαρξης
Φαρμακωμένοι θα φεύγουμε
Από την ξενιτειά του κόσμου

Έτσι και τα φιλιά μας πικρίζουν κάποτε
Είναι τότε που τα λόγια μας
Σταλάζουν τη μελάνη τους
Στους βλεννογόνους της νύχτας

Μα έλα να αγκαλιαστούμε απόψε
Εφημερεύει πάντοτε η αγάπη

Δε σώζει ζωές
Ξέρει όμως να δίνει τις πρώτες βοήθειες
Έστω μια απλή περιποίηση τραυμάτων

Θωμάς Ιωάννου
από τη συλλογή Ιπποκράτους 15, 2011

3 σχόλια:

Woman in Blogs είπε...

Το λάτρεψα κι αυτό!
Η αγάπη που εφημερεύει και, εντάξει, δε σώζει ζωές, αλλά δίνει τις πρώτες βοήθειες!

Poet είπε...

Χαίρομαι που σου αρέσει τόσο πολύ. Μια και έχουμε να κάνουμε με γιατρό, ας πούμε ότι η αγάπη είναι μεταδοτική και, στην αποθέωση της γνησιότητάς της, ανίατη.

Εμένα πάντως μου έχει σώσει τη ζωή και όχι μόνο μία φορά.

Poet είπε...

Και ο αγαπημένος μου Μαρκ Σαγκάλ στην περιποίηση των τραυμάτων. Αυτός είναι από μόνος του ένας Σταθμός Πρώτων Βοηθειών. Μπράβο, Τζούλια.