Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Βασίλισσα για μια μέρα

Τοπία τοπία
όλα ευμενή
το φτερό του καπέλου μου τρελάθηκε
άρα ευνοημένη
άρα τυχερή

τι ΄ναι
αυτή η σκιά
που κουβαλώ

πόσο αληθινή
αφού τα μετατρέπει όλα
σε χάρτινα

τι δαίμων με καβάλησε
πέταξε τα μαλλιά μου
στους πέντε ανέμους
άλλαξε τα πράσινα
έφερε βροχή
ακούστηκε του αέρα
ο βόγγος

τι δαίμων άσωτος
παράφορος

έκανε τον τόπο χίλια κομμάτια
το στέμμα μου δάκρυα

με ανάγκασε να παραδεχτώ
τι κρύβω μέσα μου
μαζί με την άνοιξη
το πραγματικό πράσινο
της βαθειάς άνοιξης
το λυγμό της ηδονής
της ύπαρξης
τον καημό

τι δαίμων άσωτος

Κατερίνα Κούσουλα
από τη συλλογή Σαν αγγελτήρια, 2009

4 σχόλια:

Άστρια είπε...

Πόσο ανυπεράσπιστη είναι μια βασίλισσα σ' ενα δαίμονα άσωτο!

Στροβιλώδες όμορφο!

Μια καλημέρα Κυριακής:)

Ανώνυμος είπε...

παράφορο και υγρό
και όμορφο

καλημέρα

Poet είπε...

Για τον δαίμονα (όλοι είναι άσωτοι), κορίτσι του διαστήματος, βασίλισσα ή κοινή θνητή δεν έχει σημασία. Κάποια στιγμή όμως τις κάνει όλες βασίλισσες, όπως λέει και η Κατερίνα. Γεγονός που, φευ, δεν διαρκεί.

Καλό βράδυ Κυριακής.

Poet είπε...

Λιτό και εύστοχο το σχόλιό σου, Silena μου. Νομίζω ότι στον δαίμονα αυτόν οφείλεται κάθε τι «παράφορο και υγρό και όμορφο». Ο έρωτας, όλη η ποίηση και όλη η καλλιτεχνική δημιουργία. Ορίστε και η κατοικία του:

Ψυχή οικητήριον δαίμονος - Δημόκριτος.

Καλησπέρα.