Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Χιονονιφάδα

(έργο του Ντίνου Παπασπύρου)
Σε τρεις μέρες
το χιόνι εισχώρησε παντού.
Έντυσε
τους λασπωμένους δρόμους
με λευκά μονοπάτια˙
τα βαριά ρούχα των ανθρώπων
έβαψε με άσπρη πούδρα
και δύο σώματα
από Ανατολή και Δύση
τα έσμιξε σε ένα.


Μια πρόσκαιρη
δόση ευτυχίας
σαν τις νιφάδες του χιονιού
που λιώνουν
μόλις τα χέρια ακουμπήσουν

Σιδέρης Ντιούδης
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βακχικόν,
τεύχος 15, Σεπτέμβιος 2011

4 σχόλια:

logia είπε...

αχ αυτό το πρόσκαιρο που όλοι λησμονούμε και το θεωρούμε παντοτινό μέχρι να λιώσει σαν το χιόνι στη χούφτα ενός παιδιο.ύ...

όμορφο κι αυτό μα
και το προηγούμενο με τις γλυπτές λέξεις, υπέροχο

την καλημερα μου

Woman in Blogs είπε...

Μια όαση είναι εδώ!
Θα μου επιτρέψετε να φιλοξενήσω κάποια...
Καλό βράδυ!

Poet είπε...

Όλα πρόσκαιρα και παροδικά είναι, Νέλλη μου, κι ας λαχταράει η καρδιά μας το αιώνιο.

Χαίρομαι που σου άρεσαν τα ποιήματα του Σιδέρη. Πρόσθεσε και ο Ντίνος την ωραία ζωγραφιά του.

Καλό ξημέρωμα.

Poet είπε...

Καλωσόρισες, φίλη μου. Η όαση (ή το Λιβάδι) σε υποδέχεται με χαρά. Μου άρεσε το ιστολόγιό σου και έγινα το πρώτο μέλος του. Καλό ξημέρωμα και καλή συνέχεια.