Ταξίδι εσύ

Κούρνιασα στον ίσκιο σου
χθες βράδυ.
Ταξιδιώτης στο σώμα σου έγινα.
Διανύοντας την απόσταση
ως την καρδιά σου,
βρέθηκα στης ζωής σου το στερέωμα.
Ανάσαινε το πέλαγος σιμά σου.

Αφέθηκα σε τούτης της χαράς
τον κύκλο
ρούφηξα από τα δάχτυλα
το αλμυρό νερό σου
στης στιγμής σου το μετέωρο, σάστισα.
Το κλείσιμο των βλεφάρων σου,
μια προσευχή.

Χωρίς το πρόσωπο να έχω δει
αγάπησα της ψυχής τις συμμετρίες
που μ' έμαθαν να ταξιδεύω
με του Θεού το χρώμα.
Δεν είμαστε μόνο σώμα, σου ψιθύρισα,
δυο που αγαπιούνται μια αρμονία
συνθέτουν, το μετά.

Απόκρημνοι οι στεναγμοί αφημένοι
σε βάθη.
Του ίσκιου σου το βράδυ
ανακάλυψα, σ' αγκάλιασα.
Η αφή σου αγέρας που
θορυβεί στις σιωπές μου.
Ταξιδεύω ακόμα.

Μαρία Τσιράκου
από τη συλλογή Εν πορεία, 2010