Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Ασαφής προσδοκία

Η σκέψη μου
δεν μπόρεσε
σωστά να σε πλάσει

Με τιμώρησες
και δεν ήρθες ποτέ.

Γιάννης Τόλιας
από τη συλλογή Μωβ σημαία, 1981
Συγκεντρωτική έκδοση Ό,τι άγγιξα κι ό,τι θυμάμαι
(ποιήματα 1981 - 2011), 2011

3 σχόλια:

Poet είπε...

Αρχίζει σήμερα ένα αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Τόλια.

Ο Γιάννης Τόλιας γεννήθηκε το 1956 στην Πάτρα. Ζει και εργάζεται στην ίδια πόλη. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και περιλαμβάνονται σε ανθολογίες. Για τη συλλογή του Ονειρόδραμα τιμήθηκε με το βραβείο ποίησης από τη Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων για βιβλία που εκδόθηκαν το 1984 στην επαρχία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά.

Γιώργος Τσιρώνης είπε...

Πολύ όμορφο. Πριν πολλά χ΄ρονια ο Γιαννης είχε γράψει ένα υπεροχο ποιημα που δε λέι ακριβώς το ίδιο πραγμα όμως εμένα ο τελευταίος του στίχος μου το θύμισε.
Θέλω πολύ να το μοιραστώ με κάθε φίλο επισκεπτη


ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ

Τη θυμάμαι

Τη θυμάμαι μικροκαμωμένη
με κοντά μαλλιά και μακρυές βλεφαρίδες
Συναντιόμαστε συνήθως τις μέρες της βροχής
Άφηνε ένα σημείωμα κάτω απ' την πόρτα :
Θα βαδίζω στην Ακτή Δυμαίων
Έλα «ας έρθεις»
Ανέβαινα στη μηχανή και γινόμουνα μούσκεμα
μέχρι να τη βρω
Την έπαιρνα και τράβαγα νότια
Της άρεσε η αρμύρα και η εγκατάλειψη
των θερινών προαστείων
Της έδινα τσιγάρο
το έσβηνε πάντα στη μέση
Ύστερα άπλωνε το χέρι της
δείχνοντας τις βάρκες και το θάμπωμα
Τ' απόβραδο γυρίζαμε σπίτι
' Απλωνε τις κάλτσες της στη σόμπα
καθάριζε ένα πορτοκάλι
και ξάπλωνε δίπλα μου
Μ' αγαπάς όπως εγώ
Οχι όσο
'Οπως εγώ
Τότε δεν καταλάβαινα
Πως μπορείς ν’ αγαπάς τόσους άντρες
Εγώ αγαπάω όπως τα χρώματα
Εσύ το μωβ
οι άλλοι το μπλε ή το κόκκινο
Φόραγε πρώτα τις κάλτσες της
κι ύστερα αυτό το αιώνιο παντελόνι
Φεύγω τώρα
να χαίρεσαι με τις χαρές μου
και να θυμάσαι ότι αγαπάω όπως τα χρώματα
Την άκουγα που έκλεινε την πόρτα
Άναβα τσιγάρο και πλακωνόμουνα στο ούζο
Μετά από μια ώρα χτύπαγε το κουδούνι
Στεκόντανε στην πόρτα κι έσταζε ολόκληρη
Αφού το ξέρεις
το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μωβ
Τώρα δεν ξέρω που είναι
Δεν τηλεφωνεί ούτε γράφει
Από τότε μισώ τις μέρες της βροχής

Poet είπε...

Γιώργο Τσιρώνη, σε ευχαριστούμε για το ωραίο ποίημα του Γιάννη Τόλια.