Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Ούτε καλός ούτε κακός

Δεν θέλω να είμαι
ούτε καλός ούτε κακός
αμαρτωλός ή αναμάρτητος
αφελής ή πονηρός
ανόητος ή σοφός

μου απαρέσκουν απλοποιήσεις

ελεύθερος θέλω να ζω,
να φέρομαι χωρίς υποκρισία
να ομιλώ χωρίς υστεροβουλία
να σκέπτομαι χωρίς αλαζονεία
χωρίς προσποίηση να θυμώνω ή να γελώ.

Οι άλλοι όμως τούτα τα ευθύγραμμα
τα βρίσκουν βαρετά κι ανιαρά,
οι άλλοι ασμένως εντρυφούν
σε τεθλασμένα, σε στρεβλά,
μένουν αμήχανοι σ' εκλαμβάνουν αγενή,
τότε σκοντάφτεις ή λοξοδρομείς
και τεχνηέντως προσπαθείς
χωρίς να πληγωθείς χωρίς να τραυματίσεις
μ' ευπρέπεια με αυτοσεβασμό
μ' όσο μπορείς πιο ανώδυνο συμβιβασμό
να συνεχίσεις την πορεία, να επιζήσεις.

Παναγιώτης Μαυρίδης
από τη συλλογή Είδωλα και εδώλια, 2011

2 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Γι' αυτό ακριβώς, κάποιος μεγάλος ποιητής συνιστούσε να μην εξευτελίζουμε τη ζωή μας γυρνώντας την κι εκθέτοντάς την στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία, ώσπου να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Καλησπέρα, Τόλη.

Poet είπε...

O Παναγιώτης Μαυρίδης είναι φίλος μου, Μαρία μου, και ξέρω ότι εφαρμόζει στη ζωή του όλα όσα υποστηρίζει στην ποίησή του. Και, φυσικά, ο μεγάλος ποιητής είχε δίκαιο. Χωρίς αυτό να περιλαμβάνει βέβαια τις πραγματικά φιλικές σχέσεις. Καλημέρα και καλή εβδομάδα.