Ψιθυρίζει το φθινόπωρο νεκρό στο ρημαγμένο δρόμο.
Σαπίζουν τα φύλλα, σαν γλυκό του βάζου
που μετρά στόματα αδηφάγα
και σοδειές περασμένες, αδιάθετες.
Τι λύπη να νιώθει άραγε
εκείνο το λυγερόκορμο κορίτσι στην πλατεία
με τα αδειανά χέρια και τη δειλή κραυγή που όλο γερνά,
φορώντας την ίδια φθαρμένη άνοιξη.
Ο σκύλος οσμίζεται το κρέας και αλυχτά χαρούμενος
πίσω από τις πυκνές φυλωσιές,
με το φίδι και τη λάσπη να κυλούν στις φλέβες του.
Θολό το τζαμωτό και πάει καιρός
που δεν χωρούν πια εκεί τα ονόματα
και οι δαχτυλικές σου ζωγραφιές.
Απόστολος Θηβαίος
από τη συλλογή Οδός πόλεως αριθμός 28, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Ένας ακόμη νέος ποιητής στο Λιβάδι. Ο Απόστολος θηβαίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Κατάγεται από το Βραχάτι Κορινθίας. Σπούδασε οικονομικά και εργάζεται ως τραπεζικός υπάλληλος.
Το 2007 εκδόθηκε η νουβέλα του Νόμισμα στην όχθη και το 2008 το θεατρικό παραμύθι Πολύχρωμο θάρρος. Κείμενα και ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες.
Δημοσίευση σχολίου