Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011
Υποθέσεις
Όλα μπορούν να γίνουν με υποθέσεις.
Ακόμα κι εσύ σ' εμένα να γυρίσεις.
Αρκεί να περιμένω αιώνια.
Το λάθος σε παρόμοιες θέσεις
δεν είναι η ανόθευτη πίστη στο θαύμα.
Είναι δύσκολο πολύ το εγώ σου να πείσεις
πως τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Γι' αυτό θα ήταν τρέλα να γυρίσεις.
Άλλα τα πράγματα πια, άλλοι κι εμείς.
Και λύτρωση δεν είναι τόσο μια ηχηρή επιστροφή
μα ολοένα κάτι σαν βουβή διαφυγή.
Ας γελάσω. Όλα γίνονται λοιπόν με υποθέσεις.
Ακόμα κι εγώ να σε ξεχάσω.
Άγης Μπράτσος
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό η λέξη,
τεύχος 205, ιούλιος - σεπτέμβριος 2010
Ακόμα κι εσύ σ' εμένα να γυρίσεις.
Αρκεί να περιμένω αιώνια.
Το λάθος σε παρόμοιες θέσεις
δεν είναι η ανόθευτη πίστη στο θαύμα.
Είναι δύσκολο πολύ το εγώ σου να πείσεις
πως τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Γι' αυτό θα ήταν τρέλα να γυρίσεις.
Άλλα τα πράγματα πια, άλλοι κι εμείς.
Και λύτρωση δεν είναι τόσο μια ηχηρή επιστροφή
μα ολοένα κάτι σαν βουβή διαφυγή.
Ας γελάσω. Όλα γίνονται λοιπόν με υποθέσεις.
Ακόμα κι εγώ να σε ξεχάσω.
Άγης Μπράτσος
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό η λέξη,
τεύχος 205, ιούλιος - σεπτέμβριος 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
λύτρωση
μα κανείς ερωτευμένος
δε γύρεψε ποτέ τη λύτρωση
είναι σαν να επιζητά απεγνωσμένα
τον πόνο
όχι για να λυτρωθεί
μα για να βιώσει
υπέροχη η επιλογή σου
Tόλη μου,υποθέτω είσαι σίγουρος,ότι μ΄αρέσει πολύ η ποιητική επιλογή σου!
Σε χαμογελοφιλώ!
Είδες τι ωραία ποιήματα ανακαλύπτω εγώ για σας, Silena μου; Ο έρωτας κατακλύζει το Λιβάδι κι ό,τι κι αν πει κανείς έχει το δικό του δίκιο. Η δικαίωση του έρωτα είναι ο ίδιος ο έρωτας στη σύντομη διάρκειά του και τίποτα άλλο. Τίποτα άλλο.
Και βέβαια ήμουν σίγουρος, ουράνιο πλάσμα. Είναι δυνατόν ποτέ να λείπεις από ερωτικό προσκλητήριο; Φιλάκια.
Μοιάζει με αυτοσαρκασμό, που σίγουρα έχει κι’ αυτός τη θέση του (μαζί με όλα τα συναισθήματα - σε όλες τους τις αποχρώσεις) στη μάχη που δίνουμε με τους δαίμονές μας, όταν μας κυριεύει ο κυρίαρχος δαίμονας - ή Θεός: ο Έρωτας...
Γνώρισα ένα ακόμη πολύ ωραίο ποίημα εδώ.!. Ευχαριστώ...
Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα, φίλη μου nameliart. Ναι, έχει τη θέση του ο αυτοσαρκασμός όταν επανέρχεται η πικρή λογική μετά τον θρίαμβο του ερωτικού πάθους. Φοβάμαι ότι είναι αναπόφευκτη αυτή η στιγμή. Ευτυχώς όμως συχνά ο πόνος είναι δημιουργικός.
Καλό βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο.
Η βεβαιότητα είναι μια αυταπάτη.
Το μόνο βέβαιο σε αυτό το κόσμο είναι ότι δεν υπάρχει καμμία βεβαιότητα. Όλα γίνονται με υποθέσεις..συμφωνώ με τον ποιητή.
Καλό βράδυ Τόλη.. καιρό είχα να ξαποστάσω λίγο στο λιβάδι..
Υπάρχει μια βεβαιότητα, Έλενά μου, αλλά ας μην την αναφέρουμε τώρα. Κατά τα άλλα, έχεις δίκαιο. Ας αρκεστούμε στη βεβαιότητα της στιγμής. Καλό βράδυ.
Όπως γράφει κι ο ίδιος ο ποιητής στην ιστοσελίδα του:
Αληθινή σοφία να μη
στεριώνεις στη βεβαιότητα.
http://agisbratsos.gr/stixoi.html
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου, αγαπητέ μαρκήσιε, στα μετόπισθεν πλέον της ανθολογίας μου. Ευχαριστώ και για την πληροφορία. Έριξα μια ματιά στο ιστολόγιο του Άγη Μπράτσου και το έβαλα στα αγαπημένα μου για να το δω με μεγαλύτερη άνεση αργότερα. Σίγουρα η ποίησή του παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Δημοσίευση σχολίου