Ονειροκρίτης

στην Πόλυ Τζωρτζοπούλου

μέσα στο όνειρο απύθμενο φεγγάρι
στο πάνω πάνω σκαλοπάτι του ορθή
λύχνος η μάνα μου να λάμπει
έτσι όπως φέγγουνε στον ύπνο μόνον
οι νεκροί

κ΄ήτανε νύχτα νύχτα γύρω σκοτεινή
δριμύ το ψύχος σκότωνε αγγελικά τη μνήμη

κι ως χύμηξα παιδί μήπως την αγκαλιάσω
στ' απελπισμένα τα δυο χέρια μου δειλά
την κράτησα σκοτάδι αστραπή
σκοτάδι μόλις θλιβερό μπορεί

γιατί μπροστά μου η σκάλα έτρεχε ανηφορική
γιατί κ' η λάμψη της πύρωνε τώρα την αυγή

εκεί που έθαψες το όνειρο φαρμακερό πρωί

κι η ερμηνεία της νεκρής στο ποίημα λουφάζει !

Κώστας Ριζάκης
δημοσιεύτηκε στο περ. Μανδραγόρας,
τεύχ. 32, Μάιος 2010