της μνήμης
θα υπάρχουν πάντα
οι στιγμές που ζήσαμε μαζί,
αγριοπερίστερα που μπλέχτηκαν
στην ξόβεργα του χρόνου
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα
του χρόνου
θα υπάρχουν πάντα
οι μεγάλες νύχτες της προσμονής
όταν τα πλοκάμια του πόθου
θα βουλιάζουν σιωπηλά
στα σκοτεινά θαλάμια της ψυχής μας.
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα
της νύχτας
θα υπάρχει πάντα
ο έρωτας της μικρής νυχτοπεταλούδας
στα μυστικά μονοπάτια του φεγγαριού,
έρωτας που γίνεται πνοή θανάτου
στα ρόδινα δάχτυλα της φωτιάς.
Βάσω Μπρατάκη
από τη συλλογή Νύχτα ηνίοχος, 2010
5 σχόλια:
Υπέροχη, ερωτική Βάσω!
Λυρική ουσία και αίσθημα!
Πολύ ωραία ανάρτηση Τόλη!
Την καλησπέρα μου!
Χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα, Στρατή μου, όσο κι εμένα. Καλό ξημέρωμα.
Αγαπημένε μου Poet για μια ακόμα φορά ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις ...
Tην πιο όμορφη καλημέρα μου !!!
Είναι χαρά μου, Βάσω μου. Καλό βράδυ.
H ανεικονική ζωγραφική του Γιώργου Λαζόγκα, φίλου από τα παλιά. Τον πίνακα μας έστειλε ο Ντίνος Παπασπύρου και νομίζω ότι ταιριάζει πολύ ωραία με το ποίημα.
Δημοσίευση σχολίου